Blog σχολικού χαρακτήρα με καινοτόμο δράση την έρευνα και δημιουργία των παρουσιάσεων αποκλειστικά από τους μαθητές της τάξης. Yπεύθυνη Εκπαιδευτικός
Ακάμπαλη Ελένη.

Κυριακή 10 Μαρτίου 2013

Γλώσσα -στ ενότητα -"Η ζωή σε άλλους τόπους" -Ποιήματα με ζωγραφιές σε μικρά παιδιά -Limerick-Ληρολογήματα.




Λίμερικ ονομάζεται ένα είδος ποίησης, που αποτελείται από μια χιουμοριστική στροφή πέντε στίχων και έχει ομοιοκαταληξία που ακολουθεί τον συνδιασμό:
αα-ββ-α. 

αα= ο 1οςστίχος ομοιοκαταληκτεί με τον 2ο και τον 5ο στίχο 
ββ= ο 3ος με τον 4ο.

Στον πρώτο στίχο παρουσιάζεται ο πρωταγωνιστής.

Στον δεύτερο αποκαλύπτεται η ιδιότητά του.
Στον τρίτο και τέταρτο αναφέρεται η δράση του, τι κάνει που τον χαρακτηρίζει.
Στον πέμπτο στίχο εμφανίζεται ένα τελικό επιθέτο, ένας χαρακτηρισμός αστείος ή παράλογος.

Είναι ποιήματα σύντομα, σατιρικά ή απλώς κωμικά, α-νοηματικά (χωρίς νόημα)/ ά-λογα (χωρίς λογική).
Υπάρχουν διάφορες εκδοχές για την προέλευση του ονόματος, το οποίο κατ' αυτές προέρχεται από :

α) την ομώνυμη πόλη της Ιρλανδίας (Luimneach)
β) το ιρλανδικό στρατιωτικό τραγούδι „Will you come up to Limerick“ (18ος αι.)
γ) την συλλογή παιδικών τραγουδιών και λαχνισμάτων Mother Goose’s Melody του 1765.

Τα λίμερικ πρωτοδημοσιεύτηκαν στην Αγγλία , στα 1719. Αναγνωρίστηκαν ως δόκιμο ποιητικό είδος το 1846, με το έργο του Εδουάρδου Ληρ: «Το βιβλίο των ανοησιών» (The book of nonsense).  

Το έργο αυτό πρόσφερε στην Ποίηση μια ανάλαφρη, παιχνιδιάρικη διάσταση και μια πρωτόγνωρη ελευθερία.
Τον Λιρ τον μιμήθηκαν μεγάλοι συγγραφείς, όπως ο Σουίνμπερν, ο Τένυσον, ο Κίπλινγκ, αλλά μάλλον δεν μπόρεσαν να τον φτάσουν.(ακολουθεί χειρόγραφο λιμερικ του Λιρ):



Στην Ελλάδα, πρώτος που αποπειράθηκε να γράψει λίμερικ είναι ο Γιώργος Σεφέρης δίνοντας τον όρο στα ελληνικά με τη λέξη “ληρολόγημα”, κάνοντας λογοπαίγνιο με το όνομα του Λιρ με τη λέξη “λήρος”, που σημαίνει τρελή κουβέντα, ασυνάρτησίες. 


Το 1975 εξέδωσε μια συλλογή από λίμερικ, με τον τίτλο “Ποιήματα με ζωγραφιές σε μικρά παιδιά”

Οι πρώτοι μελετητές της Ιστορίας της Ελληνικής Παιδικής Λογοτεχνίαs (Δ.Δάκος και Χ. Σακελλαρίου) αντιμετώπισαν το λίμερικ επιφυλακτικά έως και απορριπτικά υποστηρίζοντας ότι αφήνει τελικά στη ψυχή του παιδιού ένα κενό και δεν οικοδομεί μέσα του κάτι θετικό.

Η ζωή όμως εξελίσσεται και αλίμονο αν δεν εξελισσόταν και η εκπαίδευση.
Οι σύγχρονοι εκπαιδευτικοί εκμεταλλεύονται στην τάξη όλες τις ευκαιρίες για μάθηση μέσα από τη δημιουργία και φυσικά έχουν καταργήσει την φωτοτυπία . 

Αυτό συχνά τους φέρνει αντιμέτωπους με κριτικές ανενημέρωτων ως επί τω πλείστον για την εξέλιξη της παιδαγωγικής επιστήμης ανθρώπων οι οποίοι συνηθισμένοι σε συνήθειες χρόνων και χρόνων ..τους χαρακτηρίζουν "χαλαρούς" ή "αδιάφορους".
-Μόνο που το να παράγεις έργο μέσα στην τάξη δημιουργώντας δράσεις και αποτελέσματα είναι πολύ πιο επίπονο από το να ... στείλεις στο σπίτι, εκ του ασφαλούς, μια φωτοτυπία.
Σχετικά με τα λιμερικ -για να επανέλθουμε- αδράξαμε την ευκαιρία και φτιάξαμε δικά μας , τα ζωγραφίσαμε και τα παρουσιάσαμε στην τάξη .

Σύγχρονοι μελετητές (Β. Αναγνωστόπουλος, Αλ. Ακριτόπουλος), επισημαίνουν την αξία του λίμερικ μέσα στις δυνατότητες της λογοπλασίας, του χιούμορ και του ρυθμού που το διακρίνουν. 

Τρανό παράδειγμα οι δημιουργίες των μαθητών:









Ο Gianni Rodari, το θεωρεί ως ιδανικό ποιητικό είδος στη σχολική τάξη, τόσο ως ακρόαση, απαγγελία- αποδοχή, όσο και ως τρόπο δημιουργικής έκφρασης από τα παιδιά.



(κείμενο 2 - απο τη δασκάλα της τάξης).